اخباراخبار کارگروه دیدبان کوهستاناخبار کارگروه ها

بیست سال تلاش برای ارتقای کوهنوردی و حفاظت از کوهستان

انجمن کوه‌نوردان ایران

 سازمانی است مردم‌نهاد (غیردولتی) که بر پایه‌ی کار داوطلبانه و غیر انتفاعی شکل گرفته است. فعالیت این انجمن در پی چند تجربه‌ی مشابه در سال‌های دور که تداوم نیافت، با گردهمایی چند کوه‌نورد از سال ۱۳۷۸ آغاز شد. اکنون چند هزار کوه‌نورد و طبیعت‌دوست در این انجمن عضویت دارند یا با آن همکاری می‌کنند، همچنین گروه‌ها و باشگاه‌های کوه‌نوردی بسیاری نیز با انجمن همکاری دارند. این انجمن، به عنوان یک شخصیت حقوقی به ثبت رسیده و با پروانه‌ی صادره از وزرات کشور فعالیت می‌کند؛ هیات مدیره‌ی انجمن، با رای مستقیم اعضا در مجمع عمومی انتخاب می‌شود.

ماده‌ی دوم اساسنامه‌ی اولیه‌ی انجمن کوه‌نوردان ایران، هدف‌های آن را به شرح زیر  بیان کرده بود که با اصلاحات بعدی اندکی تغییر کرده، اما کلیات همین است:

۱- گسترش همکاری ورزشی و تحکیم دوستی میان کوه نوردان
۲- پژوهش در زمینه‌ی کوه‌نوردی و کوه‌ها با ایجاد مرکز اطلاع رسانی، انتشار نشریه، تشکیل کتابخانه و گنجینه‌ی آثار و وسایل، کمک به تشکیل و توسعه‌ی مراکز آموزش کوه‌نوردی
۳- تلاش برای حفظ محیط‌های کوهستانی، گونه‌های گیاهی و جانوری و فرهنگ بومی این مناطق و کمک به به‌سازی مناطق تخریب‌شده
۴- پشتیبانی از کوه‌نوردان و سازمان‌های کوه‌نوردی و تبیین حقوق آنان
۵- کمک در امر جستجو و امداد کوهستانی
۶- کمک در تعریف استانداردها و نظارت بر ایمنی و کیفیت وسایل کوه‌نوردی
۷- پشتیانی از حرکت‌های نو و خلاق در کوه‌نوردی با توجه به معیارهای جهانی این ورزش.

بخشی از نخستین یادداشت در نخستین گاهنامه‌ی انجمن (آذر ۱۳۷۹)

فکر تشکیل «انجمن کوه‌نوردی ایران» از آذرماه ۱۳۷۸ و در پی تماس‌هایی که چند تن از کوه‌نوردان و کوه‌دوستان با یکدیگر داشتند شکل گرفت. پس از نخستین جلسه که این افراد به‌منظور بحث در مورد راه‌اندازی چنین تشکلی داشتند، همگی اظهار می‌کردند که جای چنین سازمانی در کوه‌نوردی کشور خالی است و می‌توان و باید برای تأسیس آن اقدام کرد. هر کوه‌نورد دیگری هم که طرف مشاوره و صحبت واقع می‌شد، همین عقیده را داشت. بیشتر کوه‌نوردان می‌گفتند که سال‌ها است آرزوی تشکیل یک سازمان غیردولتی و فراگیر کوه‌نوردی را دارند، اما مشکلات روزمره و تصور این که چگونه می‌توان در این شرایط سخت این سازمان را از نظر مالی پشتیبانی کرد، و مشکل دور هم جمع کردن علاقمندانی که بتوانند آن را اداره کنند، آنان را از قدم گذاردن در این راه بازداشته است.

نخستین جلسه‌ها با حضور محمدتقی بهره‌ور، علی پارسایی، مرتضی دزفولی، حسن زرین‌قلم، فروزان زیادلو، سعید شجاعی، ابوالفضل عظیمی، عباس محمدی، بهنام ناصحی، محمد نوری، و حضور گاه‌گاه چند تن دیگر برگزار شد و نتیجه‌ی آن تدوین اهداف انجمن، تعیین شیوه‌ی انتخاب هیات مؤسس، و فراهم کردن مقدمات نخستین جلسه‌ی مجمع عمومی انجمن بود. هدف‌های انجمن در قالب یک «بیانیه» تنظیم شد. برای تعیین هیات مؤسس قرار شد در میان جمعی از کوه‌نوردان و علاقمندان به کوه انتخاباتی صورت گیرد؛ و قرار نخستین جلسه‌ی عمومی برای اول اردیبهشت ۷۹ گذاشته شد تا در آن از میان حدود یکصد نفر کوه‌نورد و علاقمند به کوه‌نوردی «هیات مؤسس» انتخاب شود و این هیات اقدام به تهیه‌ی پیش‌نویس اساسنامه و ثبت قانونی انجمن نمایند.

.

فعالیت‌ها و دستاوردهای انجمن کوه‌نوردان ایران

در زیر، به گوشه‌هایی از کارها و کوشش‌های انجمن که در راستای هدف‌های اعلام‌شده در اساسنامه به انجام رسیده است، اشاره می‌شود.

۱-گسترش همکاری ورزشی و تحکیم دوستی میان کوه‌نوردان

* از نخستین مجمع عمومی انجمن کوه‌نوردان ایران که در آن چند صد کوه‌نورد از شهرهای گوناگون کشور حضور داشتند تا به امروز، ده‌ها همایش و صدها دیدار به‌واسطه‌ی انجمن برگزار شده، و هزاران پیام از طریق انجمن مبادله شده که این مجموعه فعالیت، در عمل نمودی از«همکاری ورزشی و تحکیم دوستی‌ها» را به نمایش گذاشته است. همچنین شکل‌گیری دفترهای نمایندگی انجمن در چند شهر و روستا، عضوگیری در سراسر کشور، همکاری و هم‌اندیشی با فدراسیون کوه‌نوردی و هیات‌ها و باشگاه‌ها و گروه‌های کوه‌نوردی در چندین نقطه از ایران، و برگزاری برنامه‌های نکوداشت کوه‌نوردان برجسته وراهنمایان پیشکسوت، یا رویدادهایی مانند «همایش زن وکوه»، از گام‌هایی بوده که در این جهت برداشته شده است. می‌توان گفت که انجمن کوه‌نوردان، تا اندازه‌ای توانسته به‌عنوان نماینده‌ی افکار عمومی جامعه‌ی کوه‌نوردی ایران عمل کند.

* برقرار ساختن ارتباط با سازمان‌های کوه‌نوردی صاحب‌نام خارجی مانند «گروه کوه‌های بلند» (GHM)، فدراسیون کوه‌نوردی فرانسه، آمریکن آلپاین کلاب، و آلپاین کلاب ارمنستان نیز به توسعه‌ی ‌همکاری‌های ورزشی و ارتقای فنی کوه‌نوردی ایرانیان کمک کرده است.

۲- پژوهش در زمینه‌ی کوه‌نوردی و کوه‌ها با ایجاد مرکز اطلاع‌رسانی، انتشار نشریه، تشکیل        کتابخانه و گنجینه‌ی آثار و وسایل، کمک به تشکیل و توسعه‌ی مراکز آموزش کوه‌نوردی

* انجمن کوه‌نوردان، چند شیوه یا الگوی آموزشی را معرفی کرده که در نوع خود، در ایران نوآورانه بوده است. دوره‌های آموزش جستجو و نجات با محتواهای نو و با کاربست تجربه‌های عملی کوه‌نوردان، «اردوهای سنگ‌نوردی برتر» با همکاری کوه‌نوردان برجسته‌ی خارجی، «جشنواره‌های یخ‌نوردی» با الگو گرفتن از جشنواره‌ی اکرن فرانسه، «جشنواره‌ی کوه‌نوشته‌ها»، و کارگاه‌های چندساعته در زمینه‌های سنگ‌نوردی، پوشاک کوهستان، سرمازدگی، حفاظت کوهستان، مستندسازی، مبانی محیط زیست، و… ازجمله‌ی این قالب‌های آموزشی بوده است. نشست‌های همگانی انجمن هم که غالباً ارایه‌ی گزارش یک صعود شاخص موضوع اصلی آن بوده، در واقع محتوایی آموزشی داشته است.

برای نمونه، در خور یادآوری است که جشنواره‌های یخ‌نوردی انجمن، متفاوت با روش‌های سنتی و به شیوه‌ی تبادل آزاد دانش و تجربه برگزار شده ودر آن‌ها آموزش‌دهنده و آموزش‌گیرنده به یکدیگر یاد می‌دهند و از هم یاد می‌گیرند. قالب آموزشی این جشنواره، چنین بوده که مربیانِ باتجربه در کنار مشتاقان یخ‌نوردی و کوه‌نوردی زمستانی حضور می‌یابند و هر دو گروه با «هم‌افزایی» سطح کار خود و همراهان را ارتقا می‌دهند. همچنین، علاوه بر کار عملی، در بعدازظهرها در محل استقرار، سخن‌رانی و فیلم‌های آموزشی ارایه می‌شود. به این ترتیب، آموزش یخ‌نوردی و کار در شرایط زمستانی، در فضایی دوستانه به شیوه‌ای مؤثر پیش می‌رود.

* انجمن با انتشار گاهنامه و خبرنامه، مشارکت در انتشار چند کتاب، راه‌اندازی تارنما (سایت)، درست کردن کانال و گروه در شبکه‌های اجتماعی، همکاری با نشریه‌های گوناگون، حضور گاه‌به‌گاه در تلویزیون و رادیو، و برگزاری همایش و نمایشگاه، نقش اطلاع‌رسانی از سوی جامعه‌ی کوه‌نوردی را کم‌وبیش ایفا کرده است. یکی از کارهای در خور توجه انجمن، برگزاری جشنواره‌های فیلم و گزارش کوه‌نوردی، و همکاری با «بنیاد محمدی‌فر» در برگزاری «جشنواره‌ی کوه‌نوشته‌ها» بوده که توانسته است در معرفی معیارهای نگارش برای کوه‌نوردی تأثیرگذار باشد.

* کتاب‌ها و نشریه‌هایی که انجمن منتشر کرده یا در انتشار آن‌ها سهیم بوده است

·پانزده شماره «گاهنامه‌ی انجمن» از ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۰

·چهار شماره بولتن «کوهبان» از ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۵

·راهنمای صعود قله‌های ایران، تألیف فریدون اسماعیل‌زاده، ۱۳۸۹

·چند شماره گاهنامه‌ی «پژواک کوهستان»، انتشارات نمایندگی انجمن در آمل، ۱3۸۹ و ۱۳۹۰

·یک شماره گاهنامه با عنوان «نگاه کوهستان»، انتشارات نمایندگی انجمن در بروجرد، ۱۳۸۹

·کوهستان پاک و ایمن، به اهتمام سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران و هیات کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی استان تهران، ۱۳۹۱

·چکیده‌ی مقاله‌های نخستین همایش ملی دماوندکوه، ۱۳۹۱

·رساله با عنوان مستندسازی تغییرات یخچال‌های طبیعی ایران، تألیف عباس محمدی، (ارایه‌شده به مؤسسه‌ی تحقیقات آب وزارت نیرو)، ۱۳۹۲

·گزیده‌ای از مقاله‌های نخستین جشنواره‌ی کوه‌نوشته‌ها، ۱۳۹۴

·از دهان دماوند، به کوشش بیژن هنری‌کار، ۱۳۹۴

·تکنیک‌های جدید در یخ‌نوردی و صعودهای ترکیبی، تألیف افشین یوسفی، ۱۳۹۵

·گزیده‌ای از مقاله‌های دومین جشنواره‌ی کوه‌نوشته‌ها، ۱۳۹۶

·طبیعت‌پیمایی بی‌ردپا، تألیف عباس محمدی، ۱۳۹۶

·کوه‌ها و تغییر آب‌وهوا، ترجمه‌ی سمانه نگاه، فرامرز خوش‌اخلاق، نیما فریدمجتهدی، شبنم هادی‌نژاد صبوری، ۱۳۹۷

·بولتن شب دوستداران دماوندکوه، ۱۳۹۷

·رساله با عنوان مستندسازی ارزش‌های طبیعی فرهنگی توچال، تألیف عباس محمدی (ارایه‌شده به شورای اسلامی شهر تهران)، ۱۳۹۸

·گزیده‌ای از مقاله‌های سومین جشنواره‌ی کوه‌نوشته‌ها، ۱۳۹۸

·

* تارنماها، شبکه‌های اجتماعی

·تارنما (سایت) انجمن کوه‌نوردان ایران www.alpineclub.ir (فعال)

·وبلاگ دیده‌بان کوهستان www.mountainwatch.persianblog.ir (فعال)

·تارنمای کوه‌چامه (تارنمای شعر و ادب کوهستان) (غیرفعال)

·تارنمای ویکی‌پاکوب (تارنمای اشتراک‌گذاری اطلاعات کوه‌نوردی) (غیرفعال)

·چند شماره نشریه‌ی دیجیتال «کوله‌پشتی» (دفتر نمایندگی گچساران)، ۱۳۹۲ (غیرفعال)

·وبلاگ‌های نمایندگی‌های مختلف مانند بروجرد، و آمل، و…

·# انجمن کوهنوردان ایران

·#دیدبان کوهستان

* گنجینه (موزه)ی آثار کوه‌نوردی انجمن امروزه دربرگیرنده‌ی چندهزار قطعه ابزار متعلق به کوه‌نوردان برجسته یا مربوط به صعودهای شاخص، همچنین وسایلی مربوط به مردمان کوه‌نشین، تعداد زیادی سنگواره، و لوح و نشان وپوستر است. می‌توان گفت که انجمن توانسته است بخشی از میراث کوه‌نوردی ایران را گردآوری و نگهداری کند. به‌علاوه، راه‌اندازی گنجینه‌ی آثار در انجمن، کوه‌نوردان چند شهر دیگر را هم ترغیب به انجام کار مشابه کرده است.

* کتابخانه‌ی انجمن دارای صدها جلد کتاب و نشریه و شمار زیادی نقشه، سند و دست‌نوشته است و برای علاقمندان، یک مرکز اطلاعات غنی به شمار می‌رود.

۳- تلاش برای حفظ محیط‌های کوهستانی، گونه‌های گیاهی و جانوری و فرهنگ بومی این            مناطق و کمک به به‌سازی مناطق تخریب‌شده

«گروه دیده‌بان کوهستان» (دکا) که یکی از کارگروه‌ها یا کمیته‌های انجمن است، توانسته بیش از هر گروه و جریان اجتماعی (و حتی دانشگاهی) کشور، موضوع اهمیت کوهستان و ضرورت حفاظت از آن را در سطح جامعه مطرح سازد.

هدف‌های دیده‌بان کوهستان، این‌ها است:

* جلب توجه همگان به اهمیت محیط‌های کوهستانی در چرخه‌ی زیست

* دیده‌بانیِ کوهستان‌های کشور و تلاش برای حراست محیط زیست آن‌ها

* گردآوریِ گزارش‌های تخریب محیط‌های کوهستانی و انتشار آن‌ها در رسانه‌ها یا فرستادن آن‌ها برای مقام‌های مسوول

* یادآوری وظیفه‌هایی که مردم عادی و مسوولان دولتی در حفظ کوهستان‌ها دارند

* ترویج شیوه‌های کوه‌نوردی و گردش‌گری سازگار با محیط زیست

* معرفی ارزش‌های طبیعی و فرهنگی کوهستان‌های کشور

* انجام پژوهش در زمینه‌های مرتبط با محیط های کوهستانی

* اجرای برنامه‌ها و طرح‌هایی برای حفاظت منطقه‌های کوهستانیِ با ارزش خاص، یا معرفی این‌گونه منطقه‌ها به سازمان‌های مسوول، برای حفاظت آن‌ها.

در زیر، به بخشی از فعالیت‌های دکا اشاره می‌شود:

*حضور موثر در جامعه‌ی کوه‌نوردی (گروه‌ها و باشگاه‌ها و هیات‌های کوه‌نوردی، فدراسیون کوه‌نوردی، انجمن کوه‌نوردان) و تبلیغ و شناساندن عملی شیوه‌های کوه‌پیماییِ هماهنگ با طبیعت.

*اجرا و مدیریت صدها برنامه‌ی آموزش چهره‌به‌چهره و پاک‌سازی کوهستان، به نحوی که امروزه (تا حد زیادی در نتیجه‌ی فعالیت‌های دکا) موضوع حفظ محیط کوهستان و بازگرداندن پسماندها به شهر، در میان کوه‌نوردان جدی (اعضای باشگاه‌ها و گروه‌های کوه‌نوردی) جا افتاده است.

*همکاری پیوسته با نشریه‌های کوه‌نوردی و طبیعت‌گردی، همچنین مطبوعات عمومی و خبرگزاری‌ها، و حضور گاه‌به‌گاه در صدا و سیما؛ تهیه و انتشار صدها مقاله و گزارش و خبر در زمینه‌ی حضور «مسوولیت‌پذیر» در طبیعت؛ برگزاری نشست‌های مشترک با نهادهای فرهنگی… و از این راه، ترویج فرهنگ حفاظت از کوهستان در میان گروه‌های اجتماعی گوناگون.

*ارتباط پیوسته با دیگر سازمان‌های مردم‌نهاد زیست‌محیطی و با شبکه‌های مربوط، و نیز سازمان‌های دولتی و عمومی مانند سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان میراث فرهنگی، اداره‌های منابع طبیعی، شهرداری‌ها و شوراهای شهر؛ همکاری داوطلبانه در اجرای برنامه‌های محیط زیستی این سازمان‌ها، ارایه‌ی پیشنهاد و انتقاد – به ویژه در مورد طرح‌های عمرانی که در محیط‌های کوهستانی اجرا می‌شود، دادن پیشنهاد ثبت کوه دماوند در فهرست آثار ملی (نخستین اثر طبیعیِ ثبت‌شده توسط سازمان میراث فرهنگی) و پی‌گیری ثبت چند منطقه‌ی کوهستانی دیگر. اعضای دکا می‌کوشند که از این راه، در جریان رویدادهای مرتبط با محیط زیست قرار گیرند، دانش زیست‌محیطی خود را افزایش دهند، و بر گروه‌های تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر جامعه تاثیر بگذارند.

* انجام کارهای پژوهشی در مورد محیط‌های کوهستانی

* مستند سازی موضوع‌های مرتبط با کوهستان، از طریق تهیه‌ی عکس و فیلم  و مقاله

* برگزاری کنفرانس‌ها، همایش‌ها، کارگاه‌ها، نشست‌های دوستانه، برنامه‌های کوه‌نوردی، و سفرهایی با مضمون‌ محیط زیستی

* دکا، با کمک دوستان کوه‌نورد در سراسر کشور به پایش محیط‌های کوهستانی می‌پردازد و هر جا که طرح و عملیاتی مغایر با اصول بهره‌برداری پایدار ببیند، در حد توان خود واکنش نشان می‌دهد. این واکنش‌ها، شامل کارهایی همچون گفتگو و نامه‌نگاری با مسوولان طرح، کار رسانه‌ای، گزارش به مقام‌های بالادست یا مسوولان قضایی است. یک هدف اجرایی دکا این است که هر کوه نورد، یک محیط بان یا جنگلبان داوطلب باشد.

* دکا با برگزاری، ابداع، یا مشارکت در برگزاری مناسبت‌هایی مانند روز زمین، روز جهانی محیط زیست، روز ملی علم‌کوه، روز ملی دماوند، روز پاک‌سازی کوهستان، روز جهانی کوهستان، روز هوای پاک، روز درخت‌کاری، روز حمایت از رودخانه‌ها در برابر سد سازی،… کوشیده‌ است آگاهی و حساسیت زیست محیطی را در سطح جامعه افزایش دهد.

* با اجرا یا همکاری در اجرای پروژه‌ها و پژوهش‌های زیست‌محیطی و اجتماعی، دکا کوشیده‌ است گام‌های عملی در نگاهداشت میراث فرهنگی و طبیعی مربوط به جامعه‌های کوه‌نشین و محیط‌های کوهستانی بردارد.

* دکا در تأسیس «بنیاد محمدی‌فر» (۱۳۹۱) مشارکت موثر داشته‌ است؛ هدف این بنیاد معرفی پدیدآورندگان کتاب‌ها و مقاله‌های کوه‌نوردی و تولیدکنندگان محتوای مربوط به محیط زیست کوهستان، و تقدیر از آنان است. دکا همچنین در تأسیس و اداره‌ی مؤسسه‌ی «گنجه‌ی پشتیبان زیستبوم» (۱۳۹۲) که هدف آن حمایت مادی از تلاشگران عرصه‌ی حفاظت از طبیعت است، مشارکت داشته است. فعالیت‌های دکا در زمینه‌ی حفاظت از دماوند (برنامه‌های «نگاهبانی دماوند»، برگزاری همایش‌های روز ملی دماوند، …) انگیزه‌ای شد که به شکل‌گیری انجمن دوستداران دماوندکوه (۱۳۹۱) کمک کرد.

* مشارکت در نیکوکاری‌های عمومی هم از کارهایی بوده که دکا در حد توان خود به آن پرداخته‌ است؛ مشارکت دربرنامه‌های گردآوری کمک برای زلزله‌زدگان و سیل‌زدگان،  اهدای خون، جستجو و نجات در کوهستان، پروژه‌ی «شهر ایمن» شهرداری تهران، پویش‌های گردآوری کتاب و نوشت‌افزار و هدیه‌های دیگر برای منطقه‌های کم‌برخوردار، و… .

* دکا کوشیده است با برقراری ارتباط با سازمان‌های خارجی و بین‌المللی زیست‌‌محیطی یا فعال در زمینه‌ی مسایل کوهستان، از تجربه‌های جهانی برای حفظ کوهستان‌های کشور بهره گیرد.

* خلاصه‌ی فعالیت‌های خارجی گروه دیده‌بان کوهستانِ انجمن کوه‌نوردان ایران

سال ۱۳۸۷ امضای «پروتکل همکاری» با سازمان فرانسوی GHM (گروه کوهستان بلند)؛ اشاره به «نیاز طبیعی انسان به تحرک در زیستبوم‌ها» ، و تاکید بر ارتباط ذاتی کوه‌نوردی و حفظ محیط زیست در پروتکل.

سال ۱۳۸۷ مشارکت فکری در برنامه‌ی صعود به قله‌ی ۸۱۲۶ متری نانگاپاربات پاکستان که با تلاش چند نفر از اعضا و همکاران انجمن، با شعار زیست‌محیطی «نجات کارون» انجام شد. 

سال ۱۳۸۷ مشارکت در برگزاری اردوی بین المللی غارنوردی در ایران (مهر ماه) و طرح موضوع «نیاز انسان به لمس آب و خاک که او را وامی‌دارد به ورزش‌های طبیعی مانند غار پیمایی بپردازد»؛ تأکید بر ضرورت «گردشگری مسوولانه» و جلوگیری از تخریب و دست‌کاری وضع طبیعی غارها؛ و اعلام نیاز خودمان به استفاده از تجربه‌های غارپیمایان خارجی در حفاظت غارها.

سال ۱۳۸۸ حضور در برنامه‌ی کوه‌نوردی در منطقه‌ی برودپیک پاکستان (یخچال بالتورو) و هم‌اندیشی با کوه‌نوردان کشورهای مختلف درباره‌ی حفاظت از کوهستان، و در پی آن تدوین یک شیوه‌نامه برای کوه‌نوردی در منطقه‌های کوهستانی بزرگ.

سال ۱۳۸۸ حضور در یک دوره‌‌ی آموزش یخ‌نوردی در فرانسه با همکاری فدراسیون کوه‌نوردی این کشور، و همچنین حضور در جشنواره‌ی یخ‌نوردی اکرن (Ecrain) و به دست آوردن تجربه‌هایی در مدیریت پسماند و فضولات.

سال ۱۳۸۹  اجرای یک برنامه‌ی کوه‌نوردی و بازدید از پارک‌های ملی، و طبیعت‌پیمایی در آمریکا به مدت سه هفته‌ به همراه اعضای «آمریکن آلپاین کلاب» (AAC)؛ استفاده از تجربه‌های جامعه‌ی کوه‌نوردی آمریکا در تلفیق کوه‌نوردی و موضوع حفاظت کوهستان.

سال ۱۳۸۹ حضور یکی از دوستداران انجمن (مقیم آمریکا) در همایش Managing Human Waste in the Wild(مدیریت فضولات انسانی در طبیعت)؛ به دست آوردن تجربه‌های ارزشمند و علمی که زمینه‌ساز اقدام‌هایی در زمینه‌ی مدیریت فضولات در کوهستان‌های ایران شد.

سال ۱۳۸۹  مشارکت در برگزاری «جشنواره‌ی بین‌المللی بیستون» در کرمانشاه؛ تبادل نظر با چند تن از کوه‌نوردان فرانسوی که در عین حال از کنشگران برجسته‌‌ی محیط زیست بودند، و پایه‌گذاری یک مجموعه برنامه‌ی مشترک با آنان.

سال ۱۳۹۰ پذیرایی از یک گروه چهارده نفره از کوه‌نوردان آمریکایی در ایران به مدت دو هفته؛ کوه‌نوردی و طبیعت‌پیمایی در دماوند، علم‌کوه، و چند منطقه‌ی کوهستانی دیگر، و تبادل تجربه در زمینه‌ی حفاظت کوهستان.

از ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ برقراری و حفظ ارتباط با سازمان‌هایی مانند International Rivers ، Ekopotamya ، و Save the Tigrisو شرکت در همایش‌های مکزیکوسیتی، سلیمانیه، دیاربکر، و حسن‌کیف. در جریان این نشست‌ها، به‌ویژه موضوع حفاظت از منطقه‌ی میانرودان (بین‌النهرین) مورد توجه طرف‌های ترکیه‌ای، عراقی، سوریه‌ای، ایرانی، و اروپایی (غالباً از سازمان‌های غیردولتی) بوده است. همچنین در چند نوبت فعالان ترکیه‌ای و اروپاییِ حفاظت رودخانه‌ها و همچنین نمایندگانی از پارلمان اروپا (با هماهنگی مجلس شورای اسلامی) به ایران آمده و با ما تماس داشته‌ و نشست‌های مشترک برگزار کرده‌اند.

سال ۱۳۹۸ شروع طرح «مدیریت مشارکتی منطقه‌ی روشنکوه» با حمایت دفتر کمک‌های کوچک سازمان ملل (SGP)با همکاری مؤسسه‌ی گنجه‌ی پشتیبان زیستبوم

۴- پشتیبانی از کوه‌نوردان و سازمان‌های کوه‌نوردی و تبیین حقوق آنان

* انجمن، طرفدار فعالیت تشکیلاتی و اصولی کوه‌نوردی (در قالب باشگاه‌ها و دیگر سازمان‌ها) است. در این راستا، هرگاه یک سازمان کوه‌نوردی درگیر معضلی حقوقی شده، انجمن با استفاده از دانش و تجربه‌ی حقوقدانانِ همکار و دیگر صاحب‌نظران، در حمایت قانونی و اخلاقی از آن سازمان کوشیده است.

* تدوین و انتشار چندین مقاله در زمینه‌ی مسایل حقوقی مرتبط با حادثه‌های کوه‌نوردی

* تشکیل کارگروه حقوقی با هدف کار تخصصی در حوزه‌ی مسایل حقوقی کوه‌نوردی

* پیگیری‌های چندساله به‌منظور فراهم ساختن بیمه‌های مناسب برای کوه‌نوردان و سرپرستان برنامه‌های کوه‌نوردی

* تشکیل «کارگروه باشگاه‌های کوه‌نوردی» با هدف تبیین حقوق صنفی باشگاه‌ها و کمک به شکل‌گیری انجمن صنفی باشگاه‌ها

* انجمن کوه‌نوردان ایران، در شکل‌گیری «انجمن غار و غارشناسی ایرانیان» مؤثر بوده و در طول فعالیت این انجمن، با آن همکاری فکری و تشکیلاتی داشته است.

* جلب حمایت مادی برای کمک به کوه‌نوردانی که اجرای برنامه‌ای شاخص را در نظر داشته‌اند، از دیگر فعالیت‌های انجمن در این زمینه بوده است.

۵- کمک در امر جستجو و امداد کوهستانی

‌* برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزش جستجو و نجات، امداد در کوهستان، کمک‌های اولیه، نقشه‌خوانی و کار با جی پی اس، سرمازدگی، بهمن‌شناسی، و مانند این‌ها بخشی از فعالیت‌های دفتر مرکزی و نمایندگی‌های انجمن بوده است.

* همکاری عملی در برنامه‌های جستجو در کوهستان‌ها یا غارها، پس از بروز حادثه

* همکاری در طرح‌هایی مانند «ستاد اطلاع‌رسانی و پیشگیری از حوادث» هیات کوه‌نوردی استان تهران

* همکاری با «ستاد مدیریت بحران» و شورای شهر تهران در تدوین برنامه‌ی عملیاتی امداد و نجات در کوه‌های شمال تهران

* حضور در برنامه‌های اطفای حریق در جنگل‌ها و مراتع کوهستانی.

۶- کمک در تعریف استانداردها و نظارت بر ایمنی و کیفیت وسایل کوه‌نوردی

* حضور در چند جلسه‌ی مؤسسه‌ی استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران به‌منظور تدوین استاندارد ملی ابزارهای کوه‌نوردی

* هم‌اندیشی و همکاری با چند تولیدکننده‌‌ی ایرانی ابزار و پوشاک کوه‌نوردی برای ارتقای کیفیت این وسایل

* دعوت از تولیدکنندگان ایرانی برای حضور در نشست‌های انجمن و تشریح استاندارد و ویژگی‌های اقلام تولیدی.

۷- پشتیانی از حرکت‌های نو و خلاق در کوه‌نوردی با توجه به معیارهای جهانی این ورزش

* انجمن کوه‌نوردان ایران، مُبلغ صعودهای باکیفیت و نوآورانه است. در نخستین سالِ پس از تأسیس، اعضا و همکاران انجمن توانستند برای نخستین بار یک مسیر نو را در زمستان روی دیواره‌ی ‌شمالی علم‌کوه بگشایند («مسیر انجمن»، زمستان ۱۳۷۹). گشایش چند مسیر روی دیواره‌ی پل‌خواب در «اردوی سنگ‌نوردی برتر» (۱۳۸۶) با همکاری سازمان فرانسوی GHM، نخستین صعود به یک هشت‌هزار متری با سرپرستی یک زن ایرانی (نانگاپاربات، ۱۳۸۷)، گشایش چندین مسیر روی دیواره‌‌ی سنگسرسُل سمنان در برنامه‌های مشترک با کوه‌نوردان فرانسوی و آمریکایی (۱۳۸۸، ۱۳۹۰ و ۱۳۹۲)، مشارکت در شکل‌گیری «جشنواره‌ی بین‌المللی بیستون» (۱۳۸۹)، مشارکت در برنامه‌ی گشایش مسیر روی قله‌ی برودپیک (۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲) از جمله کارهای انجمن در راستای این هدف بوده است.

* در نشست‌های همگانی انجمن، غالباً گزارش برنامه‌های خلاقانه داده می‌شود.

* انجمن در حمایت مالی از برنامه‌های کوه‌نوردی، معیارهای کیفی و نوآورانه را در نظر می‌گیرد.

***

هیات مؤسس و هیات مدیره‌های انجمن

هسته‌ی اولیه‌ی تشکیل انجمن، آذرماه 1378

(به ترتیب الفبا) محمدتقی بهره‌ور، علی پارسایی، مرتضی دزفولی، حسن زرین قلم، فروزان زیادلو،  سعید شجاعی، ابوالفضل عظیمی، عباس محمدی، بهنام ناصحی، محمد نوری

هیات مؤسس، منتخب نشست مورخ 1/2/79

ابراهیم بابایی، جلال فروزان(رابوکی)، مرتضی دزفولی، عباس محمدی، بهمن بوستانی، میترا نظری، ابوالفضل عظیمی

هیات مدیره‌ی منتخب نخستین مجمع عمومی عادی، 15/10/1379

ابوالفضل عظیمی (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، حسن زرین قلم ( نایب رییس هیات مدیره)، عباس محمدی، محمد نوری، ناهید جوکار، فروزان زیادلو، محمدتقی بهره‌ور  

دومین مجمع عمومی عادی، 19 /10/1381

کیومرث بابازاده (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، جلال افتخاری(نایب رییس هیات مدیره)، محمود عنبری، افسر شاندیز، محمدتقی بهره ور، سهند عقدایی، عباس محمدی

سومین مجمع عمومی عادی، 28/8/1383

کیومرث بابازاده (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، هادی آبادی‌خواه (نایب رییس هیات مدیره)، محمدعلی رودی، اختر شاندیز، محمد نوری، کاوه کاشفی، (؟)                                        

چهارمین مجمع عمومی عادی، 2/9/1385

عباس محمدی (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، محمد رودی (نایب رییس هیات مدیره)، شکور لطفی، پرستو ابریشمی، اسماعیل رضایی، محمود بهادری، افسر شاندیز                                                                         

مجمع عمومی عادی به‌صورت فوق العاده، 28/8/1387 

عباس محمدی (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، حسن زرین قلم (نایب رییس هیات مدیره)، ذبیح اله حمیدی، فرنوش رییسی، موسی عرب‌ورامین، مازیار اتوکش، عباس ثابتیان

ششمین مجمع عمومی عادی، 20/8/1388

عباس محمدی (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، حسن زرین‌قلم (نایب رییس هیات مدیره)، ذبیح‌الله حمیدی، فرنوش رییسی، مازیار اتوکش، عباس ثابتیان

مجمع عمومی عادی به‌صورت فوق العاده،  30/8/1389

عباس ثابتیان (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، فاطمه زندحبیبی (نایب رییس هیات مدیره)، لطیفه بقراط، عرفان فکری، ابوالفضل جوادی، محمدتقی بهره‌ور

مجمع عمومی عادی به‌صورت فوق العاده،  28/3/1392

فاطمه زندحبیبی (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، سیامک شایانپور (نایب رییس هیات مدیره)، محمد نوری، شهناز قلی‌زاده، عزت عمرانی، ارژنگ محسنی، افسر شاندیز

مجمع عمومی عادی،  25/2/1393

عباس ثابتیان(رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، عباس محمدی (نایب رییس هیات مدیره)، مهدی کاسبیان (نایب رییس هیات مدیره)، مریم عطاریه، مازیار اتوکش، لطیفه بقراط، شهناز قلی‌زاده

مجمع عمومی عادی ، 14/6/1395

پرویز امرایی (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، افسر شاندیز (نایب رییس هیات مدیره)، جواد نظام‌دوست، مریم عطاریه، مهدی کاسبیان، ابراهیم فیاض، مصطفی شکرابی

مجمع عمومی عادی به‌صورت فوق العاده، 21/10/1397

یونس رضاخانی (رییس هیات مدیره و مدیرعامل)، سیامک شایانپور (نایب رییس هیات مدیره)، موسی عرب‌ورامین، اختر شاندیز، بهرام ذوالفقاری، محمد رشتچی، علیرضا زارعی

 

***

دریافت بولتن بیستمین سالگرد تاسیس انجمن کوهنوردان ایران

انجمن کوه‌نوردان ایران

دفتر مرکزی: تهران خیابان انقلاب، جنب لاله‌زار، شماره‌ی 590، واحد 12

تلفن: 66712243

نمابر: 66712421

www.alpineclub.ir

اسفند 1398

The Alpine Club of Iran (Anjoman Kouhnavardan Iran)

The Alpine Club of Iran is a non-governmental and non-profit organization founded in 2000, representing the Iranian mountaineering community.

Goals to achieve

·Promote friendship and cooperation between mountaineers

·Research and study mountaineering and mountains

·Educate members and the public by maintaining an information center, a library, and through publications and meetings

·Engage in mountain and wilderness conservation efforts

·Support mountaineers, mountaineering clubs, and good-style mountaineering

·Participate in mountain rescue activities.

The club is directed by a seven-person board of directors who are elected for a period of two years in the “meeting of members”.

Iran Mountain Watch (DEKA)

Iran Mountain Watch, also known as DEKA which is an acronym for the Persian name of the organization, Dideban Kouhestan Iran, is an organization affiliated with the Alpine Club of Iran. This organization is dedicated to mountain protection and preservation activities.

This organization attempts to raise the public’s awareness of the importance of mountains in their lives. Mountains are the “water towers” for the world; approximately half of the world’s population rely on mountains or the supply of fresh water. In arid and semi-arid countries like Iran, almost all of the fresh water comes from mountains. If there was not the Zagros, the Alborz, and other mountain chains or summits in Iran, the appearance of this land would have been completely a desert one. Thanks to the mountains, these lands can “harvest” a remarkable part of humidity coming from Mediterranean or Caspian Seas, convert it into rain and snow, and reserve it as snowfields and glaciers. Although Iran is situated in the “desert belt” of the world, it has permanent rivers, some lakes and wetlands, and forests which are rare in this part of the planet. 

Mountains are the bed for pastures which feed most of the domestics in Iran. They are also the bed for biodiversity, and provide the population with herbs, wood, and minerals. A good part of Iran’s ancient culture was formed and remain in mountain communities. Many languages or dialects, ceremonies, music, and beautiful handicrafts such as hand-woven carpets and kelims have their origins in mountains. In modern era, mountain sports and backcountry trips in mountain ranges have a prominent role in human life. Mountains link our lives to the “mother nature” and satisfy our desire to wilderness.

DEKA is committed to protecting mountains, these valuable ecosystems, by preventing their destruction and polluting, through research, education, action and lobbying.

Address

Unit 12, No. 590, Next to Lalezar, Enghelab St, Tehran 11457, I.R. Iran

Tel: (+98 21) 66712243

Fax: (+98 21) 66712421

www.alpineclub.ir

am.kouh@gmail.com

 

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

  1. سلام اقای عباس محمدی عزیز،
    ممنون از اینکه فعالیتهای 20 ساله انجمن کوهنوردی ایران را مدون نموده اید، کاری سخت ولی بسیار ارزنده و مانده گار. سپاسگزارم.
    خوشحالم بسیاری از نیازها و کمبودهای که در دهه 60 و 70 خورشیدی در جامعه کوهنوردی ایران بویژه در گروههای کوهنوردی در زمینه آموزش و آشنایی با پدیده های جاری در کوهنوردی جهان ، وجود داشت، انجمن به نحو احسن و فراتر از پیش بینی های اولیه در رفع انها عمل کرده است.
    این ارزش راحت بدست نیامده است. در طول 20 سال، کوشایی متولیان این نهاد مدنی ، کوهنوردی ، محیط زیستی در زمینه های اجرائی و فرهنگی اثرگذار بوده و قابل افتخار و ستایش است.
    بخش بزرگی از محصول کوهنوردی امروز ایران ، حاصل کار گروهی ، مدیون اندیشه کثرت گرایی و اشتیاق به پیشرفت فرهنگی-کوهنوردی ، حفظ محیط زیستی این عزیزان میباشد.
    از تمامی گردانندگان این نهاد قدردانی و سپاسگزاری مینمایم.
    خوشحالم و سپاسگزارم.
    ابراهیم بابائی. 02/۱2/ ۱۳۹9

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا