اخباراخبار کارگروه آموزش و پژوهشاخبار کارگروه ها

رقابت در کوهنوردی

دکتر ابوالفضل جوادی

     هر گاه سخنی از مسابقه یا رقابت در کوهنوردی به میان می آید، شماری از کوهنوردان اعتراض می کنند که : « کوهنوردی، تنها ورزشی است که رقابت ندارد » … « کوهنوردی، ورزش تیمی است » … « کوهنوردی، سکوی قهرمانی ندارد » … و …

     آیا « رقابت » همان «جنگ » است ؟ حتی اگر این طور باشد، امروزه جنگها هم چارچوب دارند. نبردها هم قانون و ضابطه دارند. اگر واژه « رقابت » در ذهن ما با « تنازع بقا » و « پیروزی به هر بها » یکسان است، دیدگاه ما نیاز به اصلاح و بهبود دارد. کافی است به سنگین ترین رقابت ورزشی گیتی یعنی رویداد المپیک نگاه کنیم که هدف آن « گسترش دوستی میان ملتها » است. گذشته از این، رقابتهایی که امروز در حوزه کوهنوردی برگزار می شوند، عموما تیمی هستند و نتیجه تلاشها نیز نصیب تیمها می شود، نه افراد !

     در سالهای گذشته رقابتهایی به نام « مسابقات کوهپیمایی »، « مسابقات صعود دماوند » و … در سطح کشور برگزار گردیده است که موافقان و مخالفانی دارد. نگارنده باور دارد که کوهنوردی به عنوان یک رشته ورزشی، بیش از هر ورزش دیگری با رقابت آمیخته و سرشته شده است. هنگامی که یک تیم کوهنوردی برای صعودی تلاش می کند، در واقع به رقابت با همه تیمهایی می پردازد که پیشتر به آن صعود اقدام کرده اند یا حتی در آینده به آن صعود خواهند پرداخت. حتی اگر صعودهایمان از هر گونه انگیزه رقابت با دیگران – از گذشتگان تا آیندگان – تهی باشد، تازه رقابت اصلی آغاز می شود : رقابت با خود، با محدوده ها و مرزهای خود … و این رقابتی بس جدی و البته ارزشمند است. گذشته از اینها کوهنورد هم مانند هر ورزشکار دیگر، به رقابت به عنوان موتور محرک و انگیزه تلاش و پیشرفت و همچنین به عنوان شاخصی برای تعیین جایگاهش در میان ورزشکاران این رشته، « نیاز » دارد. مسابقات کوهنوردی که در گوشه و کنار گیتی در سطح کشوری، قاره ای و جهانی برگزار می شود، پاسخی به این نیاز طبیعی کوهنوردان است.

رقابتهای کوهنوردی در رشته هایی چون سنگنوردی، یخنوردی، کوه اسکی و … بصورت جداگانه برگزار می شوند و در سالهای گذشته ، از استقبال بسیار خوبی برخوردار شده و نظم و ترتیب ویژه ای یافته اند. از جمله آنها می توان « رقابتهای جهانی کوهنوردی » (Mountaineering World Championship) را نام برد که بصورت سالانه و در شاخه های گوناگون وابسته به کوهنوردی برگزار می گردد. از شاخه های جذاب و دیدنی این رقابتها می توان به مسابقات سنگنوردی در طبیعت (Rock Climbing Class) اشاره کرد که توسط انجمن اروپا – آسیایی کوهنوردی و صعود (EAAC) و وزارت ورزش و فدراسیون کوهنوردی کشور میزبان راهبری و اجرا می شود.

     در این رقابتها، هر کشور شرکت کننده می تواند دو تیم کوهنوردی مردان و یک تیم زنان شرکت دهد. البته برندگان دوره پیش ( کشورهای دارای مدال سال گذشته ) می توانند سه تیم مردان و دو تیم زنان اعزام نمایند. تیمهای زنان و مردان بصورت جداگانه رقابت می کنند. هر تیم، دو ورزشکار و یک مربی دارد که همه باید بالای هجده سال باشند. هیات اعزامی هر کشور می تواند دارای پزشک و داور هم باشد.

     رقابتها در دو بخش « مدرسه » و « صعود » برگزار می شود. بخش مدرسه، بیشتر جنبه آموزش و آمادگی دارد و در آن به تکنیکها توجه می شود تا در بخش بعد ( صعود ) کوهنوردان بتوانند با کیفیت بالاتری رقابت کنند. طول مسیرهای مدرسه حدود پنجاه متر و مسیرهای صعود حدود چهارصد متر است و از نظر درجه سختی و پیچیدگی، بخشهای گوناگون دارند. نقاط آغاز و پایان هر مسیر، کارگاهها، میانیها و نقاط کنترل با نشانه های آشکار مشخص می شوند. در بخش صعود برای هرتیم مردان، چهار صعود در چهار روز و برای هر تیم زنان سه صعود در چهار روز در نظر گرفته می شود. مشخصات کامل مسیرها شامل نقشه توپوگرافیک، درجه سختی بخشهای گوناگون، شمار کارگاهها، میانیها و نقاط کنترل برای همه شرکت کنندگان فرستاده می شود و پیش از آغاز رقابت نیز، اطلاعات کامل و نهایی را داوران رقابت به تیمها می دهند.

 این رقابتها معمولا در یک دوره ده روزه برگزار می شوند و برنامه کلی آنها چنین است :

– ورود داوران به محل برگزاری، نام نویسی آنان و نشست توجیهی روشهای داوری و پایش مسیرها

– ورود، استقرار و نام نویسی تیمهای شرکت کننده

– نشست داوران و مربیان و قرعه کشی ترتیب صعود تیمها

– گشایش رقابتها و معرفی مسیرهای مدرسه به شرکت کنندگان

– صعود مسیرها توسط شرکت کنندگان و بررسی و جمع بندی نتایج مرحله مدرسه

– دریافت و بررسی شکایات و اعلام نتایج نهایی مرحله مدرسه

– ارائه اطلاعات مسیرهای « صعود » و اعزام تیمها به پای مسیرها

– آغاز صعودها و ادامه آنها تا رسیدن به پایان مسیر یا اعلام پایان زمان تعیین شده

– بررسی نتایج،  رسیدگی به شکایتها و اعلام نتایج نهایی

– دادن جایزه ها، مراسم پایانی، نشست خبری، معرفی حامیان مالی و …

– تبادل نظرها، تحلیل رقابتها، دادن راه حل برای مشکلات و …

– بازگشت تیمها به کشورهایشان

     توجه به ایمنی شرکت کنندگان، از مهمترین ویژگیهای این رقابتهاست. همه ضوابط و معیارهای ایمنی، برابر استانداردهای UIAA»» بدقت رعایت می شود. کوهنوردان باید همه ابزارهای لازم را برابر مقررات اتحادیه جهانی کوهنوردی همراه داشته باشند. در آغاز هر صعود، داوران تجهیزات و گره ها را بررسی می کنند تا از سازگاری آنها با استانداردهای اتحادیه اطمینان یابند. همه شرکت کنندگان با یک طناب ایمنی جداگانه حمایت می شوند. همه شرکت کنندگان و داوران باید دستورهای ایمنی سرداور را رعایت کنند. محل رقابت باید کاملا امن و دور از هر گونه رانش زمین، ریزش سنگ و … باشد. شرکت کنندگان باید در سراسر مسیر، کلاه ایمنی داشته باشند. درصورت پیدایش هر گونه خطر، همه فعالیتها متوقف می شود تا خطر برطرف گردد. در سراسر دوره رقابت، باید یک تیم نجات و یک تیم پزشکی در محل حاضر باشد. مسئولان این دو تیم، عضو تیم داوران می شوند و در تصمیم گیریها شرکت می کنند تا ایمنی شرکت کنندگان در هیچ یک از مراحل رقابت به خطر نیفتد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا