اخباراخبار کارگروه پیشکسوتان

پیشکسوتان کوهنوردی ایران – احمد خیامی

احمد خیامی

گرداوری: مریم ساعی

به مناسبت زادروز پیشکسوت گرامی جناب آقای احمد خیامی به نمایندگی از سوی انجمن کوهنوردان ایران ساعتی پای صحبت تلفنی با ایشان نشستیم. آنچه در ادامه می‌خوانید خلاصه ای از بیوگرافی ایشان می‌باشد:

احمد خیامی متولد 28 آذر 1331 درتهران هستم. ازپونزده سالگی به کوه نوردی گرایش پیدا کردم. بدون اینکه خونوادم بدونن به کوه میرفتم.می دیدم بعضیا با تجهیزات کوه نوردی میان. فکر افتادم کفشی بخرم و شروعی داشته باشم. حساب کنید بچه محصلی که یواشکی کوه می‌ره و پولم نداره. از میدون گمرک یک جفت پوتین سربازی خریدم.چرمی بود و کلی میخ خورده بود. بطوریکه موقع راه رفتن سروصدای عجیبی داشت. همون بار اول که پا کردم اینقدر میخا توی پایم رفتن که در برگشت دیدم پاهام خونین. تا اینکه برای خدمت سربازی به بروجرد رفتم. در اونجا کوه های میش پرور، سکوزان و برنجی رو در رشته کوه گرین صعود می کردم.

بعد اتمام سربازی در بانک ملی استخدام شدم. دیگه دستم توی جیبم می رفت و شروع کردم به خرید لوازم کوه نوردی.سال 54 یا 55 به کلاس کار آموزی سنگنوردی رفتم که زیر نظر اساتید آقایان صادق کرباسی و محموددلشاد بود. در اون زمان نخست کارآموزی، بعد تکمیلی و مربیگری بود. سال بعد درکلاس تکمیلی شرکت کردم که بصورت اردوی یه هفته ای و به سرپرستی استاد ناصر رستمی برگزار شد. مربی مستقیم من استاد حسین صادقی بود که امور فنی کوهنوردی رو ازایشون آموختم.

تابستون سال 56 تصادفا اقای احد سالکی (مترجم کتاب نانگاپاربات) رو در کوه دیدم. اون زمان ایشون حدودا 31 ساله بودن. ایشون پیشنهاد کردن که در معیت تیمشون که قصد صعود قله گاشربروم 1 رو داشتن، باشم.گفتم راجع بهش فکر میکنم. اما بقول معروف توی دلم عروسی بود. از اینکه در سن 25 سالگی بتونم منطقه رو ببینم خیلی خوشحال بودم. تمرینات وهماهنگی اعضا تیم و تهیه تدارکات صعود یک سال زمان برد. کفشی که تهیه کردم چرمی دوپوش بود که همون ابتدای صبح که می پوشیدم حس می کردم پاهام دارن یخ میزنن. دو کیسه خواب در هم رفته هم، نه کارایی کیسه خوابای امروزی رو داشت و نه سبکی اونهارو. سنگینی ابزارا هم بماند.و این بود تجهیزات هیمالیانوردی اون زمون.

آقای سالکی صعود مسنر به قله 8068 متری گاشربروم 1 رو مطالعه کرده بود. نام دیگه این کوه هیدن پیک یا قله پنهانه. چون یکی از دورترین قله های هیمالیاست که بعد از 15روز پیاده روی در دره بالترو رویت میشه.تابستون 57با ماشین ازتهران به سمت اسلام آباد پایتخت پاکستان حرکت کردیم. بعد حدود یک هفته به اسلام اباد رسیدیم وبه توریست آفیس مراجعه کردیم. اون زمان اینطور بود که وقتی تیمی مجوز صعود رو می خرید، کل مسیر در اختیارش بود و چون قبل ما تیم یوگوسلاوها در منطقه بودن بایست زمانی حرکت میکردیم که ایشان  در برگشت باشن.هزینه مجوز صعود 1000دلارشد. انجام اموراداری و باقی تدارکات حدود یک ماه طول کشید. ابتدا با پروازی کوچیک به اسکاردو رفتیم. بعد با جیپ به روستای آسکوله رسیدیم.در اونجا بود که ما شنیدیم برنامه سال قبل انگلیسها به علت عدم تامین سیگار باربرها کنسل شده.لوازم شخصی و فنی و آذوقه ما حدود یک تن و 300کیلو بود. چون هرباربر 18 الی 20 کیلوبارحمل میکرد، حساب کردیم هزینه انتقال این مقدار بار خیلی زیاد میشه.اون زمان ریال خیلی ارزش داشت ولی پولمون کم بود.دو راه داشتیم، کنسل کردن برنامه یا تعدیل بار. نهایتا مقداری از بار رو منزل کدخدا گذاشتیم و با رییس باربرها به توافق رسیدیم که در قبال اقلامیکه باربرا ازما میخوان پول بدیم. با 55باربر حرکت کردیم.هرچه جلوتر میرفتیم، با مصرف آذوقه بار سبک میشد وبا تعدادی تصفیه حساب می کردیم.

چند روز به بیس کمپ مونده تیم یوگوسلاو رو دیدیم. یکی از اعضا تیمشون از صعود برنگشته بود و اونها چادری رو در کمپ 2 برای او بجا گذاشته بودن. به این امید که برگرده و استفاده کنه.

در قسمتی دیگه از مسیرهم به تعدادی از اعضا تیم ژاپن برخورد کردیم که سرپرست 80 ساله تیم، آقای ایچیرو یوشیزاوا رو در رسیدن به بیس کمپ کی دو همراهی میکردن. اون سال 200کوهنورد ژاپنی که توسط 300باربر ارتفاع و1500باربر همراهی میشدن قصد صعود کی دو رو داشتن که جلوتر از آقای یوشیزاوا به بیس کمپ کی دو رسیده بودن (یک کوهنورد بهمراه اشرف امان موفق به صعود شدن). و این تعداد با تیم ما که تنها 7 کوهنورد و 55بابر، بدون باربر ارتفاع و اکسیژن کمکی بودیم قابل قیاس نبود.

 بعد 15 روز پیمایش دره بالترو،به کونکوردیا رسیدیم. جاییکه نمایی از قلل برودپیک و کی تو دیده میشد و روز بعد به بیس کمپ گاشربروم 1رسیدیم.و چه عظمتی داشت قله.

شبهای نخست با صدای مهیب ریزش بهمن ها هراسان از خواب بیدار میشدیم. طول کشید به این صداها عادت کنیم.یخچالها بسیار عظیم تر از اونچه درایران دیده بودیم نمایان بودن و شکافای بین بیس کمپ و کمپ1 متعدد و عمیق بودن. تغییر محل پرچمای علامت گذاری مسیر، نشون حرکت یخچال بود که پیمایش رو دشوارتر می کرد. تنها باربر باقی مونده تو بیس کمپ آشپزی می کرد وحمل بار با خودمون بود. کمپ1 رو درارتفاع 5500متری برپا کردیم. تا کمپ2در ارتفاع 6200متر، 700متر دیواره بود. دیواره ای مخلوط از یخ و سنگ.پس از بازسازی طنابای روی دیواره،صعود دیواره وبرپایی کمپ 2 انجام شد. درنیمه راه کمپ3 بود که بین سرپرست تیم آقای سالکی و اعضا اختلاف نظر پیش اومد و منکه تنها موندن ایشون رو صحیح نمی دیدم همراهشون به بیس کمپ برگشتم.نهایتا تیم تا ارتفاع 7500مترصعود کرد. از هم گسیختن تیم از طرفی و به پایان رسیدن فصل صعود ازطرف دیگه موجب شد برنامه در همینجا خاتمه پیداکنه.

صعود تا همین ارتفاع برامون پیروزی بزرگی بود و بعنوان تلاش اولین تیم هیمالیانوردی مستقل ایرانی بر روی قله ای 8068متری خوشحال کننده بود.( سال 52 تیمی جهت شناسایی، در منطقه اورست فعالیت داشتن و چندین قله 6000در منطقه را صعود کردن.سال 55 صعود ماناسلو توسط جناب آقای محمدجعفراسدی همراه تیم ژاپن انجام گرفت وسال 56 تیمی متشکل ازکوهنوردان چین و ایران بر رخ شمالی اورست فعالیت کردن).

حدود 3ماه رفت وبرگشتمون طول کشید.3ماه غیبت از کار و نامه هایی که در نبودم رسیده بودن و خبر اخراجم رو میدادن.با پیگیریهای زیاد بالاخره سرکار برگشتم.سال 63 ازدواج کردم ودودختر دارم.

در ادامه فعالیتها با صدا  و سیما جهت تولید مجموعه هایی چون برفرازقلل ایران همکاری داشتم. که در اون به معرفی قلل کمتر شناخته شده اون زمون مثل اشتران کوه و ورووشت و شاه وار و … پرداختیم. و البته در فیلمایی هم به معرفی غارهایی چون غار چال نخجیر،غار یخ مراد و غار علیصدر پرداخته شد. در یکی از همین فیلمها، حدود سال 65، منطقه قلعه رودخان که اون زمان صعب العبور بود برای بار نخست دررسانه معرفی شد.

سال72 به همراه آقایان اخوان، مهندس زیادلو، زنده یاد فرشاد خلیلی، ناصر سرور ماسوله گروه سرو رو بنیان گذاری کردیم که تا سال 80فعال بود و در اون کوه نوردان خوب و لیدرای طبیعت گردی زیادی آموزش دیدن. در همین دوران چند سالی به عنوان مربی کوه نوردی تو دانشگاه علوم پزشکی ایران مشغول بودم.

هدفی که ما داشتیم این بوده که به خواسته خودمون برسیم با کمترین صدمه به طبیعت. چون بطور مطلق که نمیشه گفت صدمه نمیزنیم.ولی میتوانیم بگییم سعی میکنیم کمترین صدمه رو به طبیعت بزنیم.

بیشترعمر کوهنوردی من که حدود 48 ساله با آقای اخوان گذشت ومن ایشون رو مربی اصلی خودم میدونم. ایشون جغرافیای زنده کوههای ایران بودن و من از تجربیاتشون نهایت استفاده رو بردم.یادشون گرامی.

در پایان عارضم که در کنار کوه نوردی به ورزش اسکی هم  می پرداختم چرا که بسیاری از مربیان اروپایی مانند پیتر هابلر اعتقاد دارن که توانایی اسکی کردن در کنار کوه نوردی امری لازم و ضروریه.

تصاویری که از تلاش بر گاشربروم مشاهده میفرمایید توسط اینجانب و با دوربین پرکتیکال دستی آلمانی گرفته شده. از اونجا که گزارش روز به روز صعود در آتش سوزی بانک در سال 57 از بین رفت، اونچه در ذهنم مونده بود بیان کردم که قطعا کامل نیست.

با آرزوی موفقیت

احمد خیامی سال‎های اول کوهنوردی

 

سال‎های اول کوهنوردی

از راست: آقایان اخوان و خیامی

 

از راست: آقایان اخوان و خیامی

 

دریافت مدال یادگاری از آقای گوتر (کوهنورد آلمانی که در اولین صعود مسیر شمالی دماوند و نیز گشایش مسیر گرده آلمان‌ها بر علم کوه شرکت داشت

از راست: آقایان خیامی و احد سالکی-سنگنوردی ابشار دوقلو به سمت شیرپلا

 

از راست: آقایان خیامی و احد سالکی-سنگنوردی ابشار دوقلو به سمت شیرپلا

از راست: آقایان قنبری و خیامی-پیست دیزین

 

از راست: آقایان قنبری و خیامی-پیست دیزین

آقایان خیامی و اخوان-سنگنوردی دور دریاچه مومج-خرداد1366

 

آقایان خیامی و اخوان-سنگنوردی دور دریاچه مومج-خرداد1366

مشایعت تیم عازم گاشربروم توسط موتورسواران

 

مشایعت تیم عازم گاشربروم توسط موتور سواران

تذکر نیروی انتظامی جهت اتمام مشایعت تیم توسط خودروها

 

تذکر نیروی انتظامی جهت اتمام مشایعت تیم توسط خودروها

انتقال لوازم به جیپ ها جهت عزیمت از اسکاردو به آسکوله

 

انتقال لوازم به جیپ ها جهت عزیمت از اسکاردو به آسکوله

رودخانه ایندوس

 

رودخانه ایندوس

رودخانه ایندوس و باربران

 

رودخانه ایندوس و باربران

برخورد با تیم یوگوسلاو

 

برخورد با تیم یوگوسلاو

دیدار با ایچیرو یوشیزاوا سرپرست 80ساله تیم ژاپن

 

دیدار با ایچیرو یوشیزاوا سرپرست 80 ساله تیم ژاپن

باربران حوالی کنکوردیا

 

باربران حوالی کنکوردیا

گاشربروم1 از بیس کمپ

 

گاشربروم 1 از بیس کمپ

یخچالهای بین کمپ اصلی و کمپ1

 

یخچالهای بین کمپ اصلی و کمپ 1

مسیر بین کمپ اصلی و کمپ1

 

مسیر بین کمپ اصلی و کمپ 1

مسیر بین کمپ اصلی و کمپ1

 

مسیر بین کمپ اصلی و کمپ 1

چادر کمپ1

 

چادر کمپ 1

مسیر کمپ یک به دو

 

مسیر کمپ یک به دو

انتهای دیواره بین کمپ 1و 2

 

انتهای دیواره بین کمپ 1 و 2

کمپ 2 گاشربروم

 

کمپ 2

گاشربروم 1 جایی بین کمپ 2و3-آخرین نقطه صعود ارتفاع تقریبی6500متر

 

گاشربروم 1 جایی بین کمپ 2 و 3 – آخرین نقطه صعود ارتفاع تقریبی 6500 متر

در مسیر بازگشت به کمپ 2 گاشربروم

 

در مسیر بازگشت به کمپ 2

نوشته های مشابه

‫۲ دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا