اخباراخبار کارگروه پیشکسوتاناخبار کارگروه ها

پیشکسوتان کوهنوردی ایران – سید حمید صدیقیان

متولد سال 12/6/1336 زنجان

آغاز کوه نوردی: سال ۱۳۵۴

مربی ومدرس رشته های:

برف ویخ،سنگنوردی،کوهپیمایی وداور صعود های ورزشی

مهمترین صعودهای خارجی:

صعود قله ی “دمیر کازیک” در کشور ترکیه.

صعود قلل “آرگاتس” در کشور ارمنستان

صعود قله ی کمونیزم ( امیر اسماعیل سامانی) در کشور تاجیکستان

 تلاش برای صعود قله ی “خان تانگری” از مسیر شمالی تا کمپ دوم, و بازگشت به خاطر هوای بد.

برخی فعالیت ها:

شرکت در اولین صعود زمستانی قله ی “شاه البرز” از مسیر شمال غربی اوایل دهه

شرکت در نخستین صعود زمستانی بلندترین قله ی زردکوه بختیاری “کلونچین” نیمه اول دهه 70

شرکت در نخستین صعود زمستانی قله ی “هفت تنان ” زرد کوه بختیاری اواخر دهه ۷۰

سرپرستی صعود زمستانی دماوند از مسیر شمالی, اواخر دهه ۷۰

شرکت در صعود مشترک زمستانی ایران وتیم ملی کوه نوردی ترکیه به قله ی دماوند از مسیر جنوبی سال ۱۳۷۳

عضو اولین تیم اعزامی از ایران برای گشایش مسیر بر روی دیواره ی “دمیر کازیک ” ترکیه

سرپرستی صعود زمستانی قله “شاه البرز ” از مسیر جنوبی اوایل دهه ی ۸۰

سرپرستی صعود زمستانی آلپی آزادکوه ( از کلاک تا کلاک) زمستان سال ۱۳۸۳

سرپرستی صعود زمستانی قله ی دماوند از مسیر شمال شرقی . صعود از روستای میانده در شمال , فرود به روستای “تینه” در جنوب شرق

صعود انفرادی زمستانه ی قلل “سیاه کمان” و”چالون ” در منطقه ی تخت سلیمان اوایل دهه ۸۰

همراهی تیم صعود زمستانی دیواره ی شاخک علم کوه نیمه اول دهه ۹۰و نخستین صعود زمستانی یک روزه

همراهی تیم گشایش مسیر زمستانه در دره ی یخار دماوند در تلاش اول دهه ۹۰

یکی از مربیان اردوهای تیم ملی کوه نوردی جهت انتخاب واعزام به صعود “لوتسه”

مربی بخش تلاش در صعود دیواره در سال 1380که سه طول از مسیر لهستان۵۲ صعود شد. مسیر رست واعلایی دوراهی فرانسه صعود شد ونفرات تا طاقچه آرش نیز پیش روی کردند و دیواره ی شاخک نیز صعود شد.

صعود مسیر های مختلف دیواره ی علم کوه در تابستان

صعود مسیر های مختلف دیواره ی بیستون بیشتر در بهار

شرکت در کلاس های کوچ و داوری مربیان فرانسوی در ایران

سال ها مربی صعود های ورزشی سالن های سنگنوردی زنجان و رئیس کار گروه صعودهای ورزشی هییت کوه نوردی استان زنجان

سرپرست تیم ملی سنگنوردی ایران در مسابقات آسیایی برگزار شده در پارک ملت تهران

رئیس اجرایی مسابقات مستر کاپ بین‌المللی سنگنوردی سالنی در ایران

سال ها مربی وراهنمای گروه کوه نوردی “دانشگاه علوم پایه وتحصیلات تکمیلی استان زنجان”

و نیز سال ها مربی وراهنمای ” انجمن کوه نوردی دانشگاه زنجان “

فعالیتهای محیط زیستی ،فرهنگی:

در زمینه ی محیط زیستی چندین اقدام مؤثر به همراه بسیاری از کوه نوردان استان در جلوگیری از پدیده ی کوه خواری داشته ایم که در دومورد قله ی” چله خانه”,و “گلجیک تکه قیه سی” موفق به لغو مجوز های کشف وبهره برداری به اصطلاح معدن کاران وابسته به مراکز قدرت شدیم.

در مورد فعالیت های فرهنگی , مقاله ها ویاداشت های مختلفی در مورد مسائل کوه نوردی وزیست محیطی نوشته ام که در نشریه های مختلف چاپ ویا در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شده است.

یک کتاب بسیار خوبی را هم به نام “top climbs of the world”(صعودهای برتر جهان) ازآقای

“گاردهاتینگ” ترجمه کرده ام که یکی به خاطر تنبلی ودیگری به خاطر گران شدن کاغذ و وخیم شدن بازار نشر, چند سالی است عاطل مانده است.

در مورد وظیفه خدمت رسانی هم در زلزله ی سال ۱۳۶۹ “طارم “و”رودبار” به همراه اکثر کوه نوردان زنجان از نخستین شب تلخ حادثه تا کمی سامان گرفتن زندگی اهالی, در کمپی که در “سرخه دیزج” طارم علیا ایجاد کرده بودیم , با انواع خدمات سعی کردیم تا کمی از آلام زلزله زدگان بکاهیم.

در زلزله پیش از آن هم ( در سال ۱۳۶۳) که خسارت کمتر بود باز در طارم بودیم.

در این دوره تلخ کرونایی نیز از همان ماه های اولیه با بسیاری از دوستان کوشیدیم تا با به راه انداختن پویش هایی, با تهیه وتولید ماسک, شیلد, لباس کرونا,نخست کمبود های کادر پزشکی وپرستاری وبهداشتی بیمارستانها وبرخی ازمراکز بهداشتی زنجان را تأمین کنیم , بعد از آن با جمع آوری کمک های بسیار خوب مردمی , چندین ورزشگاه رابا کلیه وسایل مورد نیاز, به نقاهتگاه تبدیل کردیم تا فشار تراکمی از روی بیمارستان های اصلی ودرگیر استان کاسته شود.

ودر حال حاضر نیز خوشبختانه به خاطر اعتماد مردم توانسته ایم برای برخی ازدانش آموزان تبلت تهیه کنیم تا به خاطر فشار مالی,از شرکت در کلاس های آنلاین محروم نشوند.

راه کار، پیام و پیشنهاد در رابطه با مشکلات زیست محیطی و کوه نوردی:

 به نظرم هر کوه نوردی که طبیعت وکوه را خانه وشهر دوم خود می داند, می بایستی نسبت به دست اندازی های سودا گرانه و مخرب, واکنش جدی ومسئولانه از خود نشان دهد. وبا تلاش های هشدار دهنده وآگاهی بخش ونیزبسیج منطقی ومعقول دوستداران حفظ میراث های طبیعی وکوهستانی , فرصت طلبان وسود جویان زیاده خواه را از طمع ورزی بیش از حد پشیمان کند.

درمورد مشکلات کوه نوردی هم همچنانکه گفته اند : ” کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من”هر کوه نوردی لازم است بلوغ خود را در برخورد ونقد منطقی اما بدون مماشات کج روی و ضعف ها, به اثبات برساند.

ممکن است این ضعف ها ناشی از ضعف سیستمی, ویابرنامه ریزی ها ویا سیستم آموزشی فدراسیون باشد , یا ممکن است ناشی از فرهنگ اشتباه کوه نوردی کشور باشد که کوه نوردان در جو آن تنفس می کنند. نباید با محافظه کاری غیرمنطقی و ترس از هزینه ها , ضعف ها واشتباه ها را لا پوشانی کرد وحقایق را نادیده گرفت. چون دیوار فردا بر روی شناژ امروز بالا خواهد رفت. وافکار وعملکردهای امروز ارکان ها ی کوه نوردی وکوه نوردان بر کوه نوردی آینده تأثیرمستقیم خواهد داشت.

خاطره:

اوایل دهه هشتاد, با عزیزان انجمن کوه نوردان ایران از جمله دوست نازنینم جناب آقای محمد نوری پیشکسوت نجیب و بزرگوار کوه نوردی ایران, و آقایان عباس محمدی, کاظم فریدیان , سورن سپانیان , زنده یاد جواد حضرتی پور, رضا ,محمد,و…. نخست به ترکیه وشهر “دو با یزید” رفتیم تا قله ی آرارات را صعود کنیم.

اما به خاطر اینکه آن زمان مصادف با نودمین سال کشتار ارامنه به دست حکومت عثمانی بود.به سه نفر از ما مجوز صعودندادند.

جریان به این قرار بود که محمد آقا نوری که با دوستان برای هماهنگی صعود رفته بودند ,به هتل بازگشته وبا شوخی وخنده به من گفتند : ” سید صعود  آرارت  برات ممنوع شده است, وتو نمی تونی صعود کنی”

منهم با خنده گفتم : ” باشه , می مونم شهر رو می گردم”

محمد آقا باز با خنده گفتند , شوخی نمی کنم , تو چون “یان”  داری از صعود به آرارت محرومی.

بعد توضیح دادند که از طرف دولت ترکیه به مسئولین هم آهنگی صعود های آرارت بخشنامه شده که هر کسی که آخر نام خانوادگی اش “یان ” داشته باشد, ارمنی است وبه هر طریقی شما باید از صعود او به آرارت ( آغری داغ) جلوگیری کنید. ( لازم به ذکر است که آرارت کوه مقدس ارمنی هاست ) ولذا تو , سورن سپانیان و کاظم فریدیان, نمی تونید به آرارات صعود کنید.

به هر حال ما به ستاد هماهنگی کوه نوردی رفتیم ومن شدیدا اعتراض کردم . اما گفتند که دستور از آنکارا آمده وما کاری نمی توانیم بکنیم. من گفتم که کشور شما دربرنامه ی گشایش مسیر بر روی دیواره ی دمیرکازیک به من دیپلم افتخار و مدال داده , اگر من ارمنی باشم پس در آنزمان هم نمی بایستی آنها را بمن می داد .  این رفتار یک بام ودوهوا هیچ معنای منطقی ندارد ,وما مجبوریم اگر دفتر سازمان ملل را پیدا کنیم شکایت واعتراض کنیم.

گفتند :”باید شما را قاچاقی ببریم”. گفتیم مگر ما قاچاقی هستیم ؟ ما کوه نوردیم ومهمان کشور شماییم.

 عاقبت به محمد آقا پیشنهاد کرده بودند  به ما بگویند که اگر دوست داشته باشیم می توانند به ما راهنما  بدهند تایک قله ی بالای ۴۰۰۰ هزار متر دیگر به نام “سیپان ” را صعود کنیم.

اول ما اعتراض کردیم وگفتیم دارند بچه گول می زنند. ولی وقتی من نقشه را نگاه کردم دیدم یک قله ی بسیار زیبا در فاصله ی کمی از دریاچه ی “وان” واقع شده است. به محمد آقا گفتم به آنها بگوئید که فقط ما به شرطی قبول می کنیم که هیچ راهنمایی همراه ما نباشد.

گفتند آنجا منطقه ی کردستان است و خطرناک است. گفتیم برای ما مهم نیست.

القصه من, وآقایان کاظم فریدیان , سورن سپانیان و محمودی, کوله ها را بستیم وبا دوستان خداحافظی کردیم . آنها عازم آرارات شدند وما به سوی سیپان حرکت کردیم.

اوایل بهار بود, و سیپان همچون عروسی از کمر کش پوشیده در لباس سفید برف بود.

با کمی بالا رفتن از دامنه ها در محلی کمپ زدیم وپس ازخواب شبانه , چادر را جمع کرده ودر زیر سنگ بزرگی استتار کردیم, وشروع به صعود نمودیم . رفته رفته مه غلیظ فضای کوهستان را دربر گرفت. چون برف سفت چندان لیز نبود که نیاز به کرامپون داشته باشد. ( برای آرارات کرامپون کامل برداشته بودیم) متأسفانه در جایی کرامپون ها را جا گذاشتیم تا بار اضافی حمل نکنیم.

پس ازچندین ساعت صعود به یک کفی رسیدیم وچون همه جا غرق در مه بود,دوستان با فرض اینکه قله است ,شروع به فریاد وشادی کردند. اما من ساعت ارتفاع سنج داشتم و ارتفاع ۴۰۰۰ متر رانشان می داد.

گفتم اینجا قله نیست. وما چند صد متر با قله فاصله داریم.

بگو مگوی ما چندان طول نکشید ,وناگهان با لحظه ای رقیق شدن مه, قله ی  سرکشی در روبرو نمایان شد. که کاسه ای آن را از قله ی فرعی که ما روی آن ایستاده بودیم جدا می کرد.

من بی اختیار وبا سرعت سرپایینی کاسه را دویده ودوستان نیز پس از مکثی پشت سر آمدند تا به زیر قله ی اصلی رسیدیم. وتازه متوجه اشتباه بزرگ خود شدیم. شیب قله بسیار تند وپوشیده از سنگ ویخ بود.

بعضی از دوستان به خاطر پرهیز ازریسک, مایل به ادامه ی صعود نبودند. اما جاذبه ی قله آنقدر زیاد بود , که نظر دوستان نادیده گرفته شد. وهر جوری بود با کندن جای پا بر روی یخ بوسیله ی کلنگ, متر به متر بالا رفتیم.و عاقبت بر بلندای سیپان زیبا ایستادیم.

بعد از اینکه هیجان صعود کمی فرو نشست , دوستان معترض گفتند خوب قله را صعود کردیم , حالا بدون کرامپون کی جرائت می کنه پائین بره؟

به دوستان پیشنهاد شد که با احتیاط ورو به سنگ با گرفتن گیره های سنگی ویخی واستفاده از جا پا ها سانت به سانت به پایین برگردند.

در بازگشت هم با کندن جا دست ها وجا پا های جدید, عاقبت به اول کاسه رسیدیم وخوشحال ازاینکه از خطر رسته ایم, راهی پایین شده و پس ازبرداشتن کرامپون ها و حمل چادر از کوهستان خارج شدیم و راهی شهر “دوبایزید “گشتیم. پس از ملاقات با دوستان , به ایران بازگشته وبه سوی جلفا رفتیم, وپس از طی مراسم مرزی, وارد ارمنستان شدیم.  چندین روز در “ایروان”میهمنان دوستان کوه نورد ارمنی بودیم و همگی در یک هوای طوفانی کامل زمستانی,

قله ی “آرا گاتز” بلندترین قله ی کشورارمنستان را صعود کردیم.

سفری بسیار خاطره انگیز با دوستانی بسیار نازنین.

صعود زمستانی قله‌ی کهار بهمن 1361
صعود تنوره ی بلند قلعه ی" قمچی قای" به روش تلاش دوطرفه برای نخستین بار-بهار 1370
صعود تنوره‌ی بلند قلعه‌ی “قمچی قای” به روش تلاش دو طرفه برای نخستین بار بهار 1370

صعود دیواره‌ی کوتاه منطقه‌ی داش کرپی زنجان که اکنون بر اثر ساختن سد “تهم” زیر آب رفته است _ تابستان 1370
برنامه صعود زمستانی به قله‌ی کلونچین زردکوه بختیاری _ بهمن ماه 1371
پای مسیر فرانسه‌ی دیواره‌ی علم کوه با آقای حمید اولنج و محمود چوب ریزان، آماده برای آغاز صعود _ مرداد ماه 1371
قله‌دمیر کازبک ترکیه با آقای محمدحسن نجاریان _ تابستان 1372
اعضای تیم ملی سنگنوردی در اولین اعزام بعد از انقلاب، قله‌ی دمیر کازبک ترکیه _ تابستان 1372
صعود زمستانی دماوند از رخ شمالی _ بهمن ماه 1372
صعود زمستانی قله دماوند از مسیر شمالی _ بهمن ماه 1372
دیواره بیستون جانپناه لول سخت _ بهار 1374
صعود یخچال سبلان _ پاییز 1381
دیواره‌ی علم‌کوه مسیر هاری رست _ اعلایی و آغاز مسییر فرانسه _ آقای جلال رکابی _ مرداد ماه 1381
اهدائ جوایز صعودهای برتر سال 1398 _ جناب آقای صدیقیان از اعضاء هیئت داوران
ترجمه کتاب Top climbs of the world

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا