اخباراخبار کارگروه دیدبان کوهستاناخبار کارگروه ها

۲۱ سال تلاش با دست آوردهای ناچیز

حسین عبیری گلپایگانی

امروز در اولین روز هفته محیط زیست قرار داریم و شبح ویروس کرونا که از اواخر سال گذشته بر روی جهان چنبره زده است و هنوز از انسانها خسارتهای مادی و تلفات جانی می گیرد و ما فعالان محیط زیست بجای فعالیتهای فرهنگی زیست محیطی در این ایام خاص، در قرنطینه ناخواسته ی در منزل اسیر و دربند هستیم ولی بی مناسبت نیست در اینجا و پیش از نگارش این مطلب به یک مورد تاریخی اشاره کنم.
در هفته محیط زیست بیست و یک سال پیش ( خرداد سال 1378 )، تشکل زیست محیطی “جبهه سبز ایران” با یک فراخوان عمومی از اعضای خود خواست که در برنامه پاکسازی رودخانه کرج در محدوده “پل خواب” که در روز جمعه مورخه 21 خرداد ماه آن سال برگزار می شد مشارکت داشته باشند. آن روز برای اولین بار بود که بنده به همراه همسر و دخترم (بعنوان یک خانواده زیست محیطی) در آن برنامه زیست محیطی شرکت می کردیم و امروز که اولین روز هفته محیط زیست سال 1399 می باشد، بیش از 21 سال است که بنده در کنار خانواده و همراه با هزاران فعالان زیست محیطی در سراسر کشور، برای حفاظت از طبیعت زیبای سرزمین مادری خود تلاش می کنیم.
بنده در این ایامی که در قرنطینه خانگی هستم به فعالیتهای 21 ساله محیط زیست خودم خیلی فکر کردم و همیشه اعتقاد دارم که ما باید فعالیتهای زیست محیطی خود را گاهی در بوته نقد بزایم و بررسی کنیم که تلاشهای ما در این 21 سال و همچنین فعالیتهای سه دهه فعالان محیط زیست به چه سرانجامی رسیده است؟
بیشتر تلاشهای زیست محیطی بنده در این سالها در دو بخش فرهنگی و اجرایی انجام شده از حضور و یا برگزاری مراسمهای نمادین پاکسازی زباله در طبیعت تا نوشتن مقاله های متعدد و یا شرکت در برنامه های رسانه ای جهت اگاه سازی مردم تا به مشارکت گرفتن تعداد زیادی از هموطنان در فعالیتهای زیست محیطی.
ولی با کمال تاسف باید اعلام کنم در کشور ایران، پس از سه دهه فعالیت زیست محیطی، هنوز روی اجرای رفع مفاهیم ساده زیست محیطی در سراسر کشور دستاوردهای آنچنانی نداشته است و باید برای رفع این مشکلات مثل سالهای اولیه فعالیتهای زیست محیطی (اوایل دهه 70)هنوز هم هزینه های زیادی پرداخت بشد.
از نظر بنده، فعالان محیط زیست و سازمانها و نهاد مسئول در حوزه محیط زیست و منابع طبیعی روزی می توانند ادعا کنند که فعالیتهای آنان دستاوردی آن چنانی داشته است که بخش زیادی از مردمان عادی و مسئولین کشور را نسبت به محیط زیست و منابع طبیعی مسئولیت پذیری کرده باشند، و گرنه رسالت فعالیت شان ناتمام است.
بعد از سه دهه کدام مفاهیم ساده زیست محیطی در کشور اجرایی نشده؟
هنوز محیط زیست و منابع طبیعی کشور به جای اولویت اول، در اولویتهای چندم مسئولین قرار دارد، هنوز جان عزیز محیطبانان و جنگلبانان توسط قاچاقچیان و شکارچیان بی رحم در امنیت نیست، هنوز زباله های ما در مبدا تفکیک نمی شود، هنوز منابع طبیعی ما به خاطر بی مبالات و خیانت بعضی افراد در آتش می سوزد، هنوز تجاوز به عرصه طبیعی توسط متخلفین بشدت ادامه دارد، هنوز بودجه های محیط زیست و منابع طبیعی در ته جدول بودجه سازمان برنامه و بودجه قرار دارند، هنوز کمر پاکبانان ما برای جمع آوری زباله رها شده توسط افراد بی فرهنگ خم می شد و هنوز بخش زیادی از حیات وحش و گونه های گیاهی در انقراض و نابودی هستند، هنوز آلودگی هوا سالانه جان هزاران نفر را می گیرد، هنوز آب آشامیدنی بخش زیادی از کشور غیر بهداشتی هستش و ده ها هنوز دیگر ..

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا